Affettim

Tut ki affettim;

Ayağının bastığı toprağı,

Kokunu savuran rüzgarı,

Yüzüne vuran güneşi.

Tut ki affettim;

Ağzından çıkan her sözü,

Kaçan her sözü,

Seni duyan kimseleri...

Gözlerini affettim mesela.

Baktığı her köşeyi,

Yorulmadan affettim.

Her saniye nefes alıp verişini

Affettim.

Henüz uyumadığım yatağı,

Öpemediğim her sabahı,

İhtimali olan pazar kahvaltılarını

Bir bardak çaya ve simite

Affettim.

Gidişini affettim.

Ve gidince fark ettiğim

Şehrin gürültüsünü,

Rengini affettim.

Ve

Tüm ihtimalleri affettim seninle.

Aşkı affettim.

yeşim turhan