Ve nehirler
değil günlüğümü yıkayan,
Senin,
ölümüne gidişin.
Susamışcasına
koşarak,
Bir hoşça
kal bile diyemeyişin...
Belki de
bilmediğin dağlar,
Eteklerinde
düğünlere yağan yağmurlar,
Yüzünü tuzla
yıkayan halaylar
Vardır.
O da belki.
Bugün günüme
sürdüğüm;
Benim
yüzümdür.
yeşim turhan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder